Gerrard – człowiek, piłkarz, trener

Czas potrzebny na przeczytanie: 4 minut(y)

Kim jest Gerrard, każdy wie. Ale czy na pewno? Zapraszamy na analizę postaci Stevena Gerrarda jako człowieka, piłkarza i, co dla nas najważniejsze, jako trenera.

A – Steven człowiek

Steven urodził się w Whiston, a wychował w Huyton ( ͡~ ͜ʖ ͡°). Ileż straciłaby Premiership, gdyby małemu Stevenowi amputowali duży palec u stopy po tym, jak przebiły go grabie. Na szczęście, ojciec oraz ówczesny dyrektor akademii Liverpoolu powstrzymali planowaną amputację.

Wiele się działo w życiu Stevena w 2007 roku. Ożenił się z Alex Curran, z którą ma czwórkę dzieci. Został członkiem Orderu Imperium Brytyjskiego. 1 października potrącił rowerzystę, którego później odwiedził w szpitalu, podarowując mu parę butów podpisanych przez… Wayna Rooneya.

Kuzynem Stevena jest Anthony. Również profesjonalny piłkarz, który karierę zaczynał w Evertonie. Kuzyni spotkali się w 2012 roku w finale Pucharu Ligi. Liverpool pokonał Cardiff w rzutach karnych. Co ciekawe, ani Stevenowi, ani Anthonemu nie udało się strzelić bramki podczas konkursu jedenastek.

Mimo że Gerrard dopiero co przekroczył czterdziestkę, to już zdążył napisać trzy autobiografie. Zaczął już w wieku 26 lat, gdy wraz z autorem widomo napisał książkę pod oczywistym tytułem: My Autobiography. W 2012 roku pojawiła się kolejna część pt. Steven Gerrard – My Liverpool Story. Wreszcie w 2015 opublikował po prostu My Story. Szczerze przyznam, że żadnej nie przeczytałem. A Wy ? Czytaliście?

B – Gerrard piłkarz

Młody Steven próbował swoich szans również w innych klubach. Trafił na testy do Manchesteru United. Ten jednak nie zaproponował mu młodzieżowego kontraktu. Ostatecznie swoją pierwszą umowę podpisał z Liverpoolem FC 5 listopada 1997 roku. Remember, Remember the fifth of November.

W Premier League zadebiutował niewiele ponad rok później. 28 listopada 1998 roku wszedł na ostatnią minutę meczu ligowego z Blackburn. W swoim pierwszym sezonie grywał w środku pomocy oraz na prawej stronie. Jednak zazwyczaj dostawał jedynie krótkie epizody, w których nie mógł rozwinąć skrzydeł. Jego poczynania charakteryzowały się nerwowością i chaotycznością.

W kolejnym sezonie grał więcej, gdyż Liverpool opuścił Tom Ince. Wobec tego, w pomocy często partnerował Jamiemu Redknappowi. Rozegrał 29 meczów i strzelił swoja pierwszą bramkę.

W 2003 roku, w wieku zaledwie 23 lat, został kapitanem The Reds, którym pozostał do końca swoich dni na Anfield. W międzyczasie dwukrotnie wznosił Puchar Anglii, trzykrotnie Puchar Ligi Angielskiej, po razie Community Shield, Puchar UEFA, Superpuchar UEFA i najważniejsze srebro w klubowej gablocie, czyli Puchar Ligi Mistrzów.

Gerrard zdobył też liczne solowe wyróżnienia. Ośmiokrotnie wybierany do 11 sezonu Premier League. Raz został wybrany najlepszym młodym piłkarzem roku (2000-01) i raz zawodnikiem Premier League (2005-06). Gdyby wypisać wszystkie jego indywidualne osiągnięcia, to by mi zabrakło tuszu w klawiaturze, także darujmy to sobie.

Tylko jednego Gerrardowi zabrakło. Mistrzostwa Anglii. I to z jego winy. Do meczu z Chelsea w 36 kolejce Liverpool kontynuował serię 16 meczów bez porażki oraz 11 zwycięstw z rzędu. Gerrard poślizgnął się w trzeciej minucie doliczonego czasu pierwszej połowy. Piłkę przejął Demba Ba, poszedł sam na sam z Simonem Mignolet i bezlitośnie wykorzystał prezent kapitana Liverpoolu. Chelsea wygrała 2:0. W następnym meczu Liverpool zremisował spotkanie z Crystal Palace, mimo że to The Reds prowadzili 3:0 do 79. minuty. Kibice nazwali prześmiewczo ten mecz Crystanbul, przywołując pamiętny Finał Ligi Mistrzów ze Stambułu. Po mistrzostwo Anglii sięgnęli The Citizens.

Steven Gerrard charakteryzował się nieustępliwością i zadziornością. Mimo że nigdy nie był dryblerem, to potrafił mijać przeciwników prostymi zwodami. Dogrywał dokładne diagonalne piłki, że gdyby tylko pan Andrzej Strejlau komentował ligę angielską, moglibyśmy robić kompilacje, jak wzdycha z lubością. Do tego miał bardzo dobre uderzenie z dystansu, o czym przekonał się m.in. Thomas Soerensen w 2006 roku.

C = A + B = Steven Gerrard trener

Na koniec kariery Gerrard trafił do LA Galaxy, gdzie rozegrał swoje dwa ostatnie sezony. Jeszcze podczas amerykańskiej przygody był przymierzany do objęcia stanowiska menedżera w MK Dons. Swoją trenerską karierę pokierował jednak inaczej i od lutego 2017 roku pracował z młodzieżą w Liverpoolu. Najpierw prowadził zespół U18, a następnie U19 w Młodzieżowej Lidze Mistrzów sezonu 2017–18.

W kwietniu 2018 został zakontraktowany przez Glasgow Rangers na okres czterech lat. W pierwszym meczu spotkał się z macedońskim Shkupi w ramach eliminacji Ligi Europy. Mecz zakończył się zwycięstwem Rangers 2:0. Przez pierwszych dwanaście meczy jego drużyna była niepokonana, aż do starcia z Celtikiem, któremu uległa 1:0. Kilka miesięcy później jego zespół pokonał The Bhoys po raz pierwszy od 2012 roku.

Już pierwszy sezon Gerrard zakończył na drugim miejscu. Był to najlepszy wynik jego nowego klubu od siedmiu lat. Szybko zainteresowały się nim drużyny z Premier League i był sondowany jako następca Rafy Beniteza w Newcastle. Steven jednak odrzucił tę możliwość, okazując pogardę wobec the Magpies lojalność wobec Rangersów. Kolejny sezon i kolejny finisz na drugim miejscu. Przełomowym okazał się trzeci – Rangers zdetronizowali Celtic, nie przegrywając nawet jednego meczu. Ba, The Bhoys pokonali trzykrotnie! Ponadto wygrali grupę Ligi Europy (pokonując dwukrotnie Lecha Poznań). W 1/16 zwyciężyli Royal Antwerp, by odpaść w kolejnej rundzie, ulegając po dogrywce Slavii Praga. Drużyna Gerrarda grała wówczas przebrzydki i przebrutalny futbol, a dodatkowo pojawiły się skierowane w Czechów oskarżenia o rasizm względem Kamary.

W obecnym sezonie Rangers znów przewodzi w tabeli. Również – jak rok temu – pokonali już Celtic. Zakończyli natomiast swoja niepokonaną serię, zaskakująco ulegając w drugiej kolejce Dundee United. W eliminacjach Ligi Mistrzów dwukrotnie uznawali wyższość przeciętnego Malmo. W Lidze Europy z 4 punktami zachowują szansę na awans.

Osiągnięcia Gerrarda w Rangers pokazują, że umie rozsądnie działać z ograniczonym budżetem. Przed tym sezonem dokonał tylko jednego transferu za gotówkę (Juninho Bacuna za 2.5 miliona), był w stanie rozwinąć zespół i przywrócić Rangersom status szkockiego potentata. W znaczącym stopniu ukształtował piłkarzy takich jak Alfredo Morelos (król strzelców sezonu 18/19), czy Glen Kamara. Ryan Kent wg transfermarkt.de jest wyceniany na 14 milionów €, podczas gdy trzy lata temu jego wartość była 10 razy niższa.

Na Villa Park Gerrard będzie miał lepszych piłkarzy, ale i konkurencja w Premier League stoi na znacznie wyższym poziomie aniżeli w szkockiej ekstraklasie.

Co mówi o swoich planach w nowym klubie Steven? Sprawdźcie koniecznie jego pierwszy wywiad w tłumaczeniu red. Filipa.

Dajcie koniecznie znać, co myślicie na temat Stevena Gerrarda – człowieka, piłkarza, trenera.